Mensen hebben me laten inzien wat ik voor je voel,
Hun weten wat ik allemaal ermee bedoel.
Nu weet ik wat ik met me gevoelens wil,
Ik krijg steeds weer een koude ril.
Als ik aan je denk komt er steeds weer een traan,
En dan kijk ik naar buiten in de maan.
Daar zie ik jou met je lieve glimlach,
Die iedereen wel mag.
Je moet weten dat ik van je hou,
En ik blijf je daarom ook altijd trouw.
Nu zijn we oud genoeg.
Er staan nu andere dingen voor de boeg.
We volgen nu allebei onze eigen weg,
We wachten rustig tot we bij elkaar kunnen zijn,
Ook al doet het nu ons pijn.
Maar wij moeten ook verder, verder met ons leven,
Die we straks naar al deze ellende kunnen delen!
Je moet weten je bent en blijft altijd een deel van mij,
Nu zijn we nog vrij.
Tegelijkertijd opgesloten,
Om een goede toekomst te vergroten.
Wij zullen op die tijd moeten wachtten.
En nu zitten we alleen maar te klagen.
En ons van alles af te vragen!
Ik wil gewoon bij je zijn,
Bij jou voel ik me vertrouwd en fijn.
Ik kan alles tegen jou zeggen,
Bij jou hoef ik mijn gevoel niet uit te leggen.
Jij snapt mijn gevoel,
Jij bent de 1e die weet wat ik bedoel.
Ik schreef dit gedicht met tranen in me ogen,
Om nu mijn hart te doven.
vriendschap is:
geven en delen
vriendschap is:
vermaken en niet vervelen
vriendschap is:
heel leerzaam
vriendschap is:
samen door het leven gaan
vriendschap is:
warm en niet koud
vriendschap is:
heel toevertouwd