Je kan ook niet alles hebben, dus sluit ik mijn ogen en stel me voor dat ik op het strand sta, de haren in de wind, de zee hoor ruisen, de golven schuimend op me zie afkomen, dan mag het wel winter zijn! Warm worden kan bij de kachel en dus blijf ik verlangen naar het schuimende water..
De geur... de meeuwen... de wind die nóóit koud lijkt te kunnen worden.. De ruimte, die oneindig lijkt te zijn, rondom zie je de horizon..De zon die vaker dan waar dan ook in Nederland schijnt en zo droom ik over een eiland...
Waar de mensen nog elkaar ook het goede gunnen, jaloezie en wantrouwen een buitenaards gevoel (b)lijkt, goedmoedigheid en deugd is en een zachtmoedig karakter niet uit de toon valt...
En dat alles omdat de eilanders gewoon beseffen dat ze het met elkaar moeten rooien en samenwerken het beste is voor iedereen.. Waren we allemaal maar zo in Nederland!